مویه گری در لرستان منحصر به تعزیت نیست و غالبا زنان و مردان لر به هنگام دلتنگی یا ناکامی هایشان آن ها را نجوا میکنند،از این رو مویه ها و موسیقی خاص آن از کودکی در تار و پود لرها تنیده میشود.مویه های لری آئینه فرهنگ و اوضاع اجتماعی،اقتصادی و سیاسی قوم لر در مقاطع مختلف تاریخ است.این آثار مملو از اساطیر،باورها،آرمان های این مردم می باشد.
مویه ها بخشی از ادبیات شفاهی لرستان به حساب می اید و هرچند این اشعار تا به امروز حفظ شده است و پس از این نیز در سینه ها می ماند انا این اثار هربار که از سینه ای به سینه دیگر منتقل میشود دچار تغییر میگردد و به یقیین در طول سالیان متمادی اثری از اصل شعر به چشم نمی اید،لذا مکتوب سازی ادبیات شفاهی به خاطر حفظ اصالت ها و جوهر اولیه آن بسیار حائز اهمیت است.در چند سال اخیر کوشش هایی در راه حفظ و نگهداری این آثار صورت گرفته که درخور احترام و تقدیر است.در کتابی که خدمت شما عزیزان معرفی میشود(کتاب سوگ سرایی و سوگ خوانی در لرستان نوشته سید سیامک موسوی)مویه ها با سه نوشتار عرضه شده است.اول،انشاء هر بیت با گویش لری(لری،لکی،بختیاری)است.دوم اوا نویسی مویه ها است و سوم برگردان ابیات به فارسی است.امیدوارم این کتاب مورد علاقه شما خواننده گرامی قرار بگیرد.
