اسطوره

اسطوره :
اسطوره که در واقع می توان گفت کلمه ای است عربی یونانی معنای لغوی آن افسانه پردازی وداستان سرائی غیر واقعه ای است . که هموراه اسطوره در زمانهای شکل میگیرد که اعمال و کردار شخصیتها قدسی و ماوراء طبیعی جلوه داده می شود . که فرایند این تعاریف و نگرش سبب ثبت نام اشخاص به عنوان اسطورها در تاریخ میشوند . و به علت ماندگاری نام اسطوره در کل ادوار تاریخ یک ملت و یک مجموعه به خودی خود آن اسطوره تبدیل به نماد ، المان و الگو رفتاری کرداری و درابعاد وسیع تر قهرمان و رهبر خط فکری می شوند . معذالک متفکرین هر مجموعه با علم بر این موضوع هرزمان در سیستم خود دچار خلاء شده جهت ماندگاری و اهداف قالب بر مجموعه درونی و بیرونی چه با داشتن ریشهای رئالیستی نامهای خود چه خلق شخیصهای قدسی دست به اسطوره سازی میزنند . که فخر یک مجموعه بیشتر بر اسطورهای تاریخی کهن خود می باشد چرا که این اسطورها دارای شاخصه های هستند که آن ملت و مجموعه میتوانند دعامهای زیر ساختهای مذهبی ، فرهنگی ، اجتماعی خود را برآنان بنا نهند ، واین موضوع گاه تا جایی در بعضی از اسطورها صدق و نمود پیدا می کند که در کل ، فونداستیون و اصل آن مجموعه حیاطش بسته است به نام و وجود آن اسطورها . لذا با درک  این دانش در باب جایگاه اسطورها باید بپذیرم عدم توجه به مقعوله الگو و اسطوره در جامع بنیاد فکری فرهنگی اجتماع خود را در دچار مشگل و تزلزل خواهیم کرد . اصلی که دنیای غرب امروزه به رغم داشتن اسطورهای تاریخی و واقعه ای در راستای اهداف سیاستهای قالبگرایانی خود در جامع خویش و دیگر جوامع در ابعاد وسیعی دست به اسطوره سازی کرده اند ، اسطورهای که ازسمت حاکمان فکری غربیون به طور هدفمند و با حساسیتی خاص با بهره گیری از تمام علوم ممکن در باب تعارض با ارزشها و ریشه های مذهبی و فرهنگی ساخته میشوند . یکی از صدها علوم مد نظر مبحث روانشاسی است چرا که در علم روانشناسی ثابت شده همانطور که هر انسانی ذاتاً تمایل دارد خود الگو واسطوره باشد ، معذالک در همان سطح  و حتی فراتر نیز نیاز به الگو و اسطوره را دارد ، نیاز و طلبی که با آگاهی و عدم آگاهی در وجود انسان پروریده می شود. که متاسفانه به دلیل عدم توجه کافی وعدم درک ضروت موضوع در این باب ، و نیاز به الگو های رفتاری و اسطورهای ارزشی ، مذهبی ، ملی و بومی در سطح جامع ، نسل کنونی ما به ناچار و بدون آگاهی اسیر خط فکری حاکمان مطلق گرای غربی به واسطه نمادها ، الگوها ، المانها و اسطورهای آنها شده اند . که تنها را مقابله با این تهاجم شوم و ویرانگر پرداخت به اسطورها و شخصیتهای خودمان به عنوان یک رسالت فرهنگی امری واجب و خطیر است . که در این راه با ید مواردی چون موارد ذکر شده را به حتم مد نظر داشته باشیم :
 
1-   پژوهش ، شناخت و درک تمام زوایای درونی و بیرونی شخصیتها و اسطورهای مذهبی ، ملی و بومی خود ، ضمن پرهیز از نظریه پردازیهای شخصی به عنوان شناخت و درک مطلق در خصوص شخصیتها و اسطورها .
2-   حذر از اسطوره سازیهای نا مناسب و مغایر با فرهنگ مذهب و آیین و رسوم خود .
3-   پرداخت مناسب ، صحیح ، مدواً و هدفمند ابزاری در راستای معرفی وشناخت اسطورها چهت الگو سازی مطلوب ومناسب در سطح جامعه .
4-   درک ضرورتها و نیازهای روز و آینده جامع جهت هم سو کردن گرایشات و خواست کلیه اقشار جامع  با فرهنگ اصیل و ارزشمند خود به واسطه اسطورها .
5-   حذر از خرفه پردازی و خرفه پروری به واسطه معرفی اسطورها .
6-   مد نظر داشتن وصل ریشه های مذهبی فرهنگی اعتقادی  به طور ریشه ای و واقعه گرایانیه دو دنیای متفاوت  آرکایک و مدرنیته موجود درجامع امروزی ما هر چند که این مورد ، مسئله خاص امروزنیست و از دیر باز تاکنون جزایی از مشگلات فرهنگی کل جوامع دیگر نیز به حساب میرفته ولیکن به دلیل وجود وسایل رسانه ای متعدد بی شمار امروزی فاصله فرهنگی را از بعد ظاهری و فعل گرایش بی شناخت به دیگر فرهنگها را میان نسل کنونی بیشتر کرده است .تا جایکه که به طور نامحسوسی ما هر دو سه سالی شاهد تغیراتی مشهود در همه ابعاد زندگی پیرامون خود هستیم .   
 
برگرفته شده از مجله شهاب اسمانی(نوشته شده توسط بهزاد پاکدل)